വിരഹഗാഥ

വിരഹം ..

ജീവിതചലനങ്ങളെ യാന്ത്രികമാക്കുന്നു.., വിരഹം , വ്യഥകളുടെ ; നൊമ്പരങ്ങളുടെ ഒരായിരം തീതുള്ളികള്‍ ഉള്ളത്തില്‍ വര്‍ഷിക്കുന്നു..

തീവ്രാനുരാഗത്തിന്‍റെ നേരിപ്പോടെരിയുന്ന മനസ്സും കരളുരുകുന്ന മൌനപ്രാര്‍ത്ഥനകളുമായി പ്രവാസിയുടെ ആകമനവും കാത്ത്..

അലക്കുയന്ത്രവും അരവുയന്ത്രവും മറ്റുപലയന്ത്രങ്ങളുടെയും നടുവില്‍ അകത്തളങ്ങളുടെ മനംമടുപ്പിക്കുന്ന ഏകാന്തതയില്‍ ഒരു കൂപമണ്ഡൂകം പോലെ.

നെടുവീര്‍പ്പുകളുടെ ചൂടില്‍ വാടിവീഴുന്ന ദിനങ്ങളില്‍..

എണ്ണിയാലൊടുങ്ങാത്ത നോവുകള്‍ കരളിന് ഭാരം കൂട്ടുന്നു ..

ഇരുള്‍ വീണടിഞ്ഞ വീഥികളിലൂടെ ഏകാന്തതയുടെ ദുരൂഹതകളും പേറി കാതങ്ങള്‍ അനവതി പിന്നിടുമ്പോഴും , ദാഹാര്‍ത്തയായി കുഴഞ്ഞുവീഴാന്‍ തുടങ്ങുമ്പോഴും..

ദൂരെ ..ആശയുടെ കുഞ്ഞുനാളമായി ഒരു മരുപ്പച്ച , ഇഴഞ്ഞെങ്കിലും പിന്നെയും കാതങ്ങള്‍ താണ്ടാന്‍ അത് പ്രചോദനമാകുന്നു .

ആയിരം കൈകള്‍ നീട്ടി തലോടാനെത്തുന്ന ഇളംതെന്നലിന്‍റെ കുളിരും സാന്ത്വനവും അനുഭവിച്ചറിഞ്ഞ് ഹൃദയത്തിലെ സര്‍വത്ര ഭാരങ്ങളും വിഷാദസ്മൃതികളും ആ ശീതളച്ചായയില്‍ ഇറക്കിവെച്ച് ആ ഹരിത തീരത്തിന്‍റെ മാസ്മരികതയില്‍ അലിഞ്ഞ് ഹര്‍ഷോന്മാദമണിയാറുള്ള അസുലഭദിനങ്ങളുടെ അന്ത്യം കുറിക്കാനെത്തുന്ന വേര്‍പ്പാടുകളുടെ ആവര്‍ത്തന മുഹൂര്‍ത്തങ്ങള്‍..

ധന്യനിമിഷങ്ങളും സുന്ദരസ്വപ്നങ്ങളും യാത്രാമൊഴി ചൊല്ലി പിരിയവേ.

നിയോഗങ്ങളായി നോവുകള്‍ വീണ്ടും , പ്രാണന്‍റെ പിടച്ചില്‍ ..ആത്മാവിന്‍റെ വിലാപം..നെഞ്ചില്‍ കുറുകുന്ന സങ്കടങ്ങള്‍ ..നീ അറിയുന്നുവോ പഥികാ..?

വ്യാകുലതയുടെ വിഴുപ്പുഭാണ്ഡവുമായി പൂര്‍വ്വനിശ്ചയങ്ങള്‍ പോലെ..

പിന്നെയും ഈ എകാന്തായാത്ര..ഇനിയൊരു മരുപ്പച്ചയുടെ ഈര്‍പ്പത്തിനായ് എത്ര വിരസ ദിനങ്ങള്‍ !

അഭിലാഷങ്ങള്‍ ഒരു ഭ്രാന്തന്‍ കുതിരയായി മാറുമ്പോള്‍...,

വയ്യ ഇനിയുമൊരു വിരഹഗാഥ കുറിക്കാന്‍ ..